- уд
- I[عود]а. дарахтест, ки чӯби сиёҳранг дорад ва дар вақти сӯзондан бӯи хуш медиҳадII[عود]а. мус. навъи асбоби торӣ, ки косахонаи мурудшакли калон ва дастаи начандон дароз дорад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
